Sayfalar


ULUSAL İLETİŞİM AĞI

9 Eylül 2010 Perşembe

Diyarbakır'daki Sokak Çocukları

08 Ekim 2007



Sokakta Yaşayan ve Çalışan Çocuklar Sempozyumu iki hafta önce Diyarbakır’da yapıldı. Toplantı  içeriği ve konuşmacıları ile çok başarılı bir toplantıydı. Organizasyon komitesi kısa süre sonra  toplantı tebliğlerini ve sonuç bildirgelerini bir kitapta toplayarak basmak için çalışmalarını sürdürüyor. Böylelikle  konuyla ilgili çalışmaları birarada görmek ve okumak mümkün olacak.

 Sokakta yaşayan ve çalışan çocuklar problemine ülke genelinde baktığımızda Diyarbakır’ın bu problemi yaşayan iller sıralamasında ilk sırada yer aldığını görmekteyiz. Bu problemin ortaya çıkışı  ve yaşanması son yıllarda artarak süren bir problem. Doğal olarak bu problemi bu denli yaşayan bir yerde önleme çalışmaları da var. Özellikle 75. Yıl merkezindeki çalışmalar belki de ülkedeki en başarılı çalışmalar. Ama baktığımızda bu durum problemi çözmeye yetmiyor. Neden? Belki de ilk sorulması gereken sorudur.

Problemin nedenlerine baktığımızda Diyarbakır için 3 temel neden olduğu görülmektedir. Bunlar ekonomik problemler, göç ve nüfus planlamasıdır. Nüfus planlamasını son sırada saymama rağmen aslında ilk sırada yer alması gereken problemin bu olduğuna inanmaktayım. Çünkü yapılan tüm çalışmalar ailelerde 6 ve üstü sayıda çocuğun var olduğunu göstermektedir. Ailelerdeki çocuk sayısının 8-11 arasında olduğu aile sayısının çok olduğu bir ortamda ne yaparsanız yapın problemin çözümünü üretebilmek mümkün değildir.

Yörede çocuklardan yararlanmanın da hedef olarak belirlenmiş olduğunu görünce bir çıkmazın içinde olduğumuzu hissetmekteyiz. Aileler çocuk yardımı almak için çok sayıdaki çocuklarından yararlanmak istemektedir. Bundan daha da kötüsü ise çocukların çalıştırılarak onlardan gelen gelirle yaşamın sürdürülmesidir. Bu çok daha kötü bir durumdur. Çünkü çocukların eğitime yollanmaması ve sokağa gönderilip çalıştırılması bugünkü tabloyu ortaya çıkarmaktadır.

Bu açıdan bakıldığında nüfus planlaması konusuna ağırlık vermenin gerektiği de açıkça görülmektedir. Burada iki aşama söz konusudur. Bunların ilki ve önemlisi bu hizmetin sunulduğu kadınların ve onaylayacak erkeklerin eğitilmesidir. Aile olarak ele alınması gereken hedef grupta bunun sağlanmasıdır. Kadınların kedilerini birey olarak görmesi ve neden bu işleme gerek olduğunu anlatabilmek çok önemlidir. Uzun bir süre bu konuda etkin çalışmalar yapılmış olsa da özellikle son dönemde AKP iktidarında konunun göz ardı edilmesiyle etkinliğin de azaldığı görülmektedir.

Bu konuda bilgilendirilmiş ve hizmeti almaya istekli kadınlara da hizmeti götürebilmek bir başka boyuttur. Burada da son dönemde özellikle personel açısından sıkıntı yaşanmaktadır.

Özetle, her geçen gün artan ve çığ gibi büyüyen sokakta yaşayan ve çalışan çocuklar problemini çözmek istiyorsak alfabeden yani nüfus planlamasından başlamak gerekmektedir.

Hiç yorum yok: