Sayfalar


ULUSAL İLETİŞİM AĞI

19 Kasım 2011 Cumartesi

Çocuk Hakları Ve Çocuğa Saygı


20 Kasım günü herkes çocuk haklarını bir kez daha hatırlıyor. Aslında bu cümle biraz iyimser bir cümle oldu. Çünkü herkes hatırlamıyor, sadece konula ilgili olanlar çocuk haklarını hatırlatabilmek için  etkinlikler düzenliyorlar. Medyanın da diğer günlere göre birazcık daha fazla yer vermesiyle konu biraz daha gündeme geliyor.   

Çocuk hakları günümüzde haklarını herkesin aradığı bir ortamda göreceli olarak varlığını herkesin kabul ettiği ve bu açıdan sanki olumlu bir çerçevenin varlığından konuşulabilecek bir konu.

Ama pratiğine baktığımızda bunun gerçekleşmediğini görmekteyiz. Bunun gerçekleşmemesinde de  çok temel bir neden var; çocuğa saygı duymamak.

Saygı nasıl başlar? Onu kabul ederek, başka bir deyişle klişeleşmiş de olsa önemli bir cümle olduğu  için tekrarlayalım, yani çocuğun birey olduğunu kabul ederek başlar. 

Biz çocuğu birey olarak kabul ediyor muyuz? Evet, kağıt üstünde ediyoruz ki çocuk hakları sözleşmesine imza koyup kabul ettiğimizi beyan etmişiz.

Yaşama ne kadarı yansıtılıyor bu tartışılır ama ana soru yine aynı. Çocuğa saygı duymamak.

Saygımız olsa ne diyor diye dinleyeceğiz, neden yapıyor diye düşüneceğiz, neler yapıyor diye seyredeceğiz. Halbuki biz ne yapıyoruz, baştan her konuda sınırları belirlenmiş bir alanı çiziyor ve  sadece bu alanda var olabilirsin ve sadece şu ve bu hareketleri yapabilirsin diyoruz.

Sabrımız çocuk önden yürüsün hata yaparsa ben arkadan gelip onu düzeltirim demeye bile yetmiyor. Hep ben önden giderim, sen de beni arkamdan izlersin mantığıyla yaşıyor ve çocuklarımızı büyütüyoruz.

Bu yüzden de çocuk haklarının en temel prensibi olan katkılım hep gündemin dışında kalıyor, önemsenmiyor hatta bilinmiyor.

Ama katılım olmadan demokrasi olmuyor. Çok seslilik olmuyor. Sadece dayatılan kurallarla yaşam sürüyor. 

Biz de şaşırıyoruz neden çocuklar yaşadıkları sorunlarda hep kavga ediyorlar ya da tam tersi haklarını aramak için neden hiçbiri konuşmuyor ya da neden hiç iletişimleri yok, sadece bilgisayarlarına gömülmüşler ve tek hecelerden kurulu sözcüklerin dünyasında yaşıyorlar diye?


Kaynak gösterimi:  www.0-18.org

Hiç yorum yok: